Is Glamping ook innovatie?

Glamping, ik vind het persoonlijk maar een naar en lelijk woord. Het is niet Nederlands en klinkt mij gewoon niet lekker in de oren. Het geeft mij niet de vertrouwde associatie met buitenleven en genieten van de eenvoud, maar goed, dat is maar een persoonlijke mening. Het is ondertussen wel een begrip geworden dat iedereen lijkt te kennen. 

Het schijnt dat Glamping voor het eerst gebruikt is in 2005 in het Verenigd Koninkrijk. Het is in ieder geval in 2016 ook officieel opgenomen in het Oxford English Dictionary: ‘A form of camping that involves accommodation and facilities more luxurious than those associated with traditional camping.’ Hieruit blijkt dus dat het een werkwoord is, afgeleid van ‘to glamp’, alhoewel dat niet in het woordenboek te vinden is. Het is een samenvoeging van ‘glamorous’ en ‘camping’ en het wordt ondertussen in onze taal ook al veel gebruikt, zelfs in vernederlandste vormen, zoals glamperen. Laatst vertelde een kennis me dat hij een weekendje ging glampen – op z’n Nederlands uitgesproken en zelfs met een zachte g – en ik moest echt twee keer navragen wat ze nu eigenlijk gingen doen, voordat ik doorhad dat het met glamping te maken had.

Dus glamping is nu het begrip, waarmee de hele recreatiewereld zich mee probeert te profileren. In 15 jaar is het uitgegroeid van nouveauté tot mainstream, waarbij het toepassingsgebied ook al enorm verbreed is. Waar het in het begin alleen maar om luxe ingerichte tenten ging, is er nu een hele range aan accommodaties die het stempel glamping hanteren. Wat te denken van safaritenten, boomhutten, lodgetenten, tipi’s, tiny houses, pipowagens, strandhuisjes, yurts, pods, wijnvaten, domes, hobbithuisjes, airstreams en natuurhuisjes, allemaal glamping. Wat ze in ieder geval allemaal gemeen hebben is dat het tegemoet komt aan de trends van de afgelopen jaren. Terug naar de natuur in eenvoud, maar dan wel geheel ontzorgd en van alle gemakken en luxe voorzien. Dus niet meer zelf zorgen voor het aanschaffen, meeslepen en opbouwen van je eigen complete kampeeruitrusting. Nee, je hoeft alleen nog maar je weekendtasje te pakken en je kunt op je bestemming aankomen en direct genieten.

Het is al met al een prachtig voorbeeld hoe een hype of trend zich kan ontwikkelen en hoe een simpel woord daar de hoofdrol in kan spelen. Deze ontwikkeling volgt het traditionele pad van (succesvolle) innovaties. In het plaatje kunnen we zien dat we voor glamping nu zijn aangekomen bij de ‘Meerderheid’, waarbij we pas over een paar jaar kunnen zeggen of dat de vroege of de late groep was. 

Vergelijken we dat met de levenscyclus van het traditionele kamperen, dan kunnen we zeggen dat deze vorm zich bevindt bij de ‘Achterblijvers’, waarbij er natuurlijk nog steeds een heleboel diehards overblijven die hun eigen tent en spulletjes trouw blijven en die ook nog jarenlang ouderwets blijven kamperen, zolang er tenminste nog campings zijn waar dat kan. 

Als ondernemer weet je natuurlijk dat je op de hoogte moet blijven van de nieuwste trends en ontwikkelingen en gelukkig wordt daar ook uitgebreid aandacht aan besteed in de vakliteratuur. Toch moet je je als ondernemer ook realiseren dat je continu zelf je keuzes moet maken. Heel vaak gebeurt dat onbewust, omdat je volgt wat je prettig vindt en doet waar je goed in bent. Maar zelf bewuste keuzes maken dwingt je nog meer om na te denken over de toekomst van je bedrijf en de koers die je daarin gaat volgen. Je moet jezelf allereerst al afvragen of je een trendsetter of trendvolger wilt zijn. En of je bij de early adapters wilt horen of bij de early of late majority. Welke trends ga je dan wel volgen en welke leg je naast je neer en vooral waarom doe je dat. Hoe ga je innoveren en wat ga je binnen je bedrijf vernieuwen?

Over innoveren zijn honderden boeken vol geschreven, waarin precies verteld wordt wat je allemaal moet doen om het succesvol te laten zijn. Maar garantie wordt er nooit bij gegeven, want je blijft uiteindelijk zelf verantwoordelijk en je kunt een eventueel mislukken ook nooit op een ander afschuiven. Goed en slim nadenken – het liefst voor je ergens aan begint – helpt in ieder geval. Want rode draad in al die boeken is dat je goed blijft nadenken over de keuzes die je doet. Om dat eenvoudig te illustreren het volgende voorbeeld.

Je wilt meegaan in de trend dat mensen niet meer met hun wc-rolletje de camping over willen lopen (ja, die campings zijn er nog steeds, alhoewel weinig). Je kunt daarbij kiezen uit de volgende drie ‘innovaties’: a. je zorgt zelf voor altijd voldoende wc papier in de sanitaire units; b. je realiseert privé sanitair op een deel van je kampeerplaatsen; c. je realiseert glamping tenten inclusief sanitair. Het is maar een simpel voorbeeld, maar het illustreert wel dat afhankelijk van je keuze voor a, b of c je heel andere stappen moet zetten met betrekking tot financiering en realisatie, maar dat als consequentie van je keuze ook het imago van je bedrijf veranderd en je het dus ook anders moet profileren en presenteren. Het dwingt je dus ook om niet alleen deze beslissing in ogenschouw te nemen, maar na te denken over de toekomst van je gehele bedrijf.

Ik gebruik zelf altijd een eenvoudig innovatiemodel om mezelf scherp te krijgen en het ook continu op de agenda te houden. Ik hanteer daarbij de volgende definitie van innovatie: Een sprongsgewijze verandering in de product-markt-technologiecombinatie(s) van bestaande bedrijven, waarbij het vergroten van de toegevoegde waarde en/of het vergroten van klantwaarde het beoogde effect moet zijn. 

En de hier bedoelde verandering voeren we natuurlijk niet zomaar door, deze is bedoeld om de continuïteit van het bedrijf te garanderen of om het te laten groeien. Zoals we zien in de afbeelding zijn er vier innovatiegebieden, waarin verschillende soorten vernieuwing naar voren kunnen komen. 

En bij al deze soorten innovaties moeten we voldoen aan een aantal voorwaarden om het ook succesvol te laten zijn. Ook hier blijkt weer dat je op alle aspecten van je bedrijf aan het werk moet om te slagen. Als we nog even terugkijken naar het wc-rol voorbeeld, dan zien we meteen dat deze bedrijfsaspecten bij de verschillende opties in ogenschouw genomen moeten worden. En we zien daarin ook dat de ene keuze veel gemakkelijker is, maar dat de impact ervan op de continuïteit van het bedrijf ook veel kleiner is.

Innoveren is dus niet zo gemakkelijk als het lijkt en doe je niet even tussendoor. Het vergt aandacht, tijd en geld en bepaald mede de toekomst van je bedrijf, je medewerkers en je eigen ondernemerschap. Maar aangezien niets doen eigenlijk geen optie is, moet je er toch maar mee doorgaan. Dromen, denken, durven en doen, in die volgorde. En schakel daar maar anderen bij in, zoals vrienden, kennissen, klanten, collega’s, experts, want het helpt om erover te praten en daarmee tot misschien wel verrassende nieuwe inzichten te komen.